1992’nin sonlarında çıkan Yine Sensiz albümüyle tanıştım
Tarkan’la. Yalova’da Donanma adlı bir mekanda verdiği ilk konserini en önde
izledim. Evde ona yazdığım mektubu ve kalpli kağıtları sahnede eline
tutuştururken ilk kez bir şarkıcı için gözyaşı döktüm. Çok heyecanlandım;
hayatım boyunca gördüğüm en yakışıklı adam karşımda yırtık kotu, beyaz tişörtü
ve siyah ceketiyle ilk albümünü söylüyordu ve ben sadece -iki basamaklı yaşıma
bir kalada- 9 yaşındaydım.
Aradan 20 sene geçti ve dün akşam Tarkan’la ikinci kez
karşılaştım; aynı heyecan ve aynı yakışıklı adam… Tarkan’ın Türk pop
müziğindeki ve onunla tanışmamın 20. yılını dün akşam Harbiye Açıkhava Tiyatrosu’nda
yaklaşık 6000 kişiyle kutladık.
Öncelikle itiraf edeyim, konserin ikinci bölümünde tam da
Kuzu Kuzu başlamış ve Mehmet Ali Erbil bile göbek atmak için ayağa kalkmışken alanda
tek oturan bendim. Oturdum düşündüm biraz geçen 20 yılı, Tarkan’ı… Hani oğlum
olsa bu kadar gurur duyardım.
Benim 9 yaşımdaki hallerim, dün akşam 30 yaşındaki bir
kadında, 50 yaşındaki bir adamda, 3 yaşındaki bir çocukta, her yaşta vücut
bulmuştu. Sabit durduğunda kopan alkış kıyamet, bir adım atsa ikiye, üçe, beşe,
ona katlıyordu.
Neler mi oldu? Öncelikle kimseler kusura bakmasın çok güzel
fotoğraflar çektim. Konser iki buçuk saat sürdü. Aşk Gitti Bizden ile açılış
yapıldı ve hemen akabinde –ki bence 2012’nin de en iyi yerli klibi olan-
Acımayacak söylendi. 10 dakikalık bir ara verildi, arada izleyicilerden 60
yaşlarında bir kadın bayıldı (gerçekten bayıldı). Umarım durumu iyidir şimdi,
acil şifalar. Playlist beni mutlu etmedi. Benim dışımda herkes “Tarkan’ın
saçının telini göreyim yeter” diye gelmiştir -ki kesinlikle haklılar- ama ben
Kış Güneşi dinlemek isterdim, Dön Bebeğim, Biz Nereye, Her Nerdeysen, Şeytan
Azapta, Sarıl Bana, Selam Ver hatta araya sıkıştırılmış, sadece nakaratı bile
olsa Kıl Oldum bekledim. Sen Tarkan’sın, büyük düşünmen lazım ama değil mi? Sen
Tarkan’san, benim de senden bu şarkıları bekleyeme hakkım var. Bazı şarkılarda
playback olduğu çok hissedildi. Danslarına, duruşuna, üstüne başına, kaşına
gözüne diyecek bir lafım yok zaten. Bu arada ‘oturacak yer yoktu’ diyenlere
inanmayın; neredeyse tüm sandalyeler boştu, çünkü herkes dans ediyordu!
Tarkan büyüklüğünü kanıtladı. Sabahtan beri bir sürü Tarkan
şarkısı dinliyorum, geçen 20 yılımı anıyorum. Doğru adamlarla, doğru işler yapıp
bir de kusursuz pazarlanırsam belki ben de bir 20 yıl sonra Tarkan olabilirim.
Ya da gerek yok, Tarkan hepimize yeter. Çok yaşasın.
Dün akşam bir konsere gittim ve blog yazılarıma devam etme
kararı aldım. Dün akşam bir konsere gittim ve akabinde 20 yıl öncesine gittim.
Dün akşam bir konsere gittim ve gurur duydum. Dün akşam bir konsere gittim ve
olanlar oldu.
